Vakantie New York, Toronto en thuis in Washington

Hallo lieve familie, vrienden, kennisen en andere ge"interesseerden,

3 weken vakantie zijn omgevlogen. vanmorgen om 10 uur Laura uitgezwaaid die weer naar New York vertrok om daar het vliegtuig naar huis te nemen.

We hebben enorm veel gedaan en gezien! Heel veel gelachen, gegiebeld en uiteraard gekletst. We weten weer alles van elkaar en het voelde vanaf het eerste moment alweer zo vertrouwd! Alsof er helemaal geen 9 maanden tussen hebben gezeten dat we elkaar voor het laatst zagen (wel... je hebt natuurlijk msn en webcam) Ik ben nog helemaal niet veranderd! Nog net zo lekker gestoord!

We kunnen wel zeggen dat we behoorlijk wat hoogtepunten hebben meegemaakt! Al moet ik er wel bij zeggen dat je dat niet altijd op dat moment realiseert.... Gelukkig heb je elkaar, je geheugen en de foto's dan nog!
Het was namelijk zo dat ik de eerste week wel wat last had van een 'grijze' waas over alles wat ik zag en ervaarde. Alles kwam wat minder binnen en vond ik niet zo bijzonder als je/ik verwachtte. Stel je voor dat je voor de Niagara Falls staat, met een stralend blauwe lucht en lekkere temperatuur. De verhalen en ervaringen die je al hebt gehoord over hoe geweldig die watervallen zouden zijn. En je ze ziet en denkt (en hardop zegt): Is dit het nou?
Nou ja, dan is er toch even iets niet helemaal OK met me.

Dus na 1,5 week vakantie kwam er bij mij ook een waterval...en daardoor klaarde de lucht. Het feit dat Laura (bekend, vertrouwd vanuit NL) er was kwam er toch een gevoel van heimwee, het feit dat ik al 9 maanden (!) van huis ben en toch ook wel vermoeidheid naar boven, wat ik al een tijdje aan het ontkennen en wegduwen was... maar ja het moest er uit en dus zat ik daar op 50 meter afstand van die enorme watermassa, op een stoepje hard te janken met super Laura aan mij zij. Het luchtte wel op (had ik het nou maar eerder laten gaan, dan was ik eerder begonnen met genieten!

Maar goed de eerste week zijn we in NYC geweest. We hebben daar het vrijheidsbeeld beklommen. We zijn echt helemaal bovenin de kroon geweest. Dit is een (bijna) unieke ervaring, aangezien dit sinds 4 juli weer kan (sinds 9/11/2001) en er maar beperkt kaartjes voor zijn (nu al tot en met begin nov. uitverkocht!) We werden er echt als VIP's behandeld! Dat alleen is al gaaf! Geen lange wachtrijen voor ons, vrijwel direct doorlopen en met de trap in het vrijheidsbeeld naar boven (ruim 500 treden geloof ik) en dan ben je er dus echt IN. Met alle 'vouwen' van de jurk aan de binnenkant te zien en de constructie (Er was trouwens ook een hele tentoonstelling van, onstaansgeschiedenis ed.) en op uitzichtpunten komen waar de rest van het publiek niet op mag. En helemaal bovenin, je kent het misschien wel: die raampjes van de kroon, nou daar achter stonden wij en hadden we prachtig uitzicht. We konden de torts ook redelijk goed zien. het wordt daar boven trouwens in de volle zin behoorlijk warm en de dikte van het materiaal waar het beeld uit bestaat zijn 2-3 muntje van 1 cent op elkaar, dus heel dun eigenlijk. en dus vrijwel hol van binnen. Het heeft ook behoorlijk wat 'bewegingsvrijheid', dus als het flink waait, gaat het beeld heen en weer (anders zou het kunnen afbreken)
En dus goed uitzicht over Brooklijn, Manhattan, Gouvenors Island en meer. Bijna niet vast te leggen op foto, maar ja je doet toch een paar pogingen (200 foto's ofzo...alleen al op mijn camera...)
Die medewerkster (een ranger noemde ze dat) daar boven in was trouwens super relaxt en ze gaf een beetje uitleg. Natuurlijk ook over Hudson, Nederlander en 400 jaar geleden. (maak er zelf het verhaal bij;)) en we mochten best lang blijven, helemaal niet zo streng ofzo!
Wat nog heel grappig was: er kwam een wat dikkere vrouw, ook een ranger (jaar of 20) helemaal hijgend boven. Ja, ze probeerde af te vallen zodat ze in haar trouwjurk paste. Oh, zegt de andere ranger ' ik wist niet dat je gaat trouwen'. Nee, ik heb ook nog geen partner, maar begin vast met afvallen' (oke, misschien klinkt het nu niet zo grappig, maar op dat moment was dat het wel!!)
Lopen we weer naar beneden, even een video opname maken: "Wij zijn lekker in de kroon van het vrijheidsbeeld geweest!"..... En dan dat dansje erbij.... je zou het filmpje eens moeten zien!! Zo gelachen!

Uiteraard Time Square weer bezocht. Leuk om weer te zijn, voelt al een beetje vertrouwd (gek he) En Laura vond dat ook echt geweldig! Wist je trouwens dat je op internet kan zoeken naar de beelden die een camera daar maakt, 24/7. Wij stonden daar 5 aug. en belden toen Mariken (onze nicht bij wie we in Toronto hebben gelogeerd) of ze even online wilde kijken hoe wij daar stonden te zwaaien! Gelukt! (helaas is het niet gelukt om dat beeld op te slaan!) maar dat is toch grappig?! (Op veel plekken, overal ter wereld staan van de camera's/webcams...)

We hebben Manhattan gezien, door er met de bus door heen te rijden, zowel overdag als 's avonds tijdens zonsondergang. Gaaf! We zijn op de Empire State Building geweest, ook bij zonsondergang! Zo bijzonder om NY te zien veranderen... ook weer moeilijk vast te leggen of te beschrijven. En we hebben een paar uurtjes in Central Park doorgebracht: boekje lezen in het gras en springfoto's maken (wat dat zijn.. zie het resultaat bij de foto's;))

We verbleven in een hostel. Was een prima plek, wel iets verder van het centrum, maar goed bereikbaar met subway. En overal stond de airco zo afgreselijk (combi van vreselijk en afgrijselijk (ik vond m zelf wel leuk!!! hahaha) koud, dat je er gewoon wakker van werd 's nachts en een sjaal of vestje bij je moest hebben als je ergens naar binnen ging.

We hebben veel, heel veel Starbucks gehad. Lekker man! Oja en Laura heeft de eerste 4 dagen zonder koffer rondgebracht, want die stond nog ergens in Rome (overstap) dus dat was wel vervelend. maar we hebben ons er goed doorheen geslagen!

En we hebben een vriendin van mij, Ingrid en haar man Alex ontmoet en samen geluncht. Was heel leuk om elkaar op deze plek te ontmoeten. En mooie foto op Broadway gemaakt (of was het 'Roadway? :))

Dit was het even voor vandaag. Binnenkort het vervolg van Canada en hier thuis, maar het wordt anders zo'n ENORM verhaal...

Bye bye