Weer thuis in Nederland
Door: Elisa
Blijf op de hoogte en volg Elisa
22 Mei 2010 | Nederland, Leidschendam
Hallo allemaal,
Gisterochtend om kwart over 8 is mijn vliegtuig weer geland op Schiphol in Amsterdam.
Daar stonden Annely, Leo, Marianne en mn ouders mij op te wachten! En ja hoor met een spandoek: 'JUST MARRIED ELISA & AARON!'
Wat een grap! Fantastisch! Ik had het kunnen verwachten! En ook thuis hing er een groot hart op het raam met mijn foto en die van Aaron. Alle mensen uit de buurt zullen zeker gedacht hebben dat ik me ben verloofd/getrouwd. En zelfs een paar kaarten met daarop welkom thuis en veel geluk ''samen''!
Lieve kaarten, een 'welkom thuis taart' van de buurman. bloemen. visite en ik heb zelfs Eva al gezien. Mijn nieuwe nichtje, dochter van Susanne (oudste zus) Ik kan dus weer lekker verder tuttelen met een baby. Nu Kim zo ver weg is....;) En wat is ze kleinnnnn.....Dat Kim zo klein was kan ik me al niet meer voorstellen.
Ik heb al weer flink gefietst en wat me nu al is opgevallen hier weer in Nederland:
vrouwen in relatief kleine auto's (in de VS in bakbeesten) veel mensen op de fiets en ouder met kind in gesprek. Grote containers voor glas en plastic en papier (in VS bij deur opgehaald)
Veel oudere mensen met rollator, stok op straat. Dat heb ik echt niet zoveel gezien. Zitten ze daar allemaal in huizen opgesloten?!
En 's avonds hebben we patat en kroket :) :P gegeten met broer, zus en aanhang en kids. Leuk! Pas om uurtje of half 11 naar boven...en heel goed geslapen! (mag ook wel na enorm gebrek aan slaap de afgelopen week)
Ik heb trouwens weer enorm veel geluk gehad met mijn baggage. Misschien herinneren jullie je nog dat ik 2x32 kilo bij me had toen ik naar Amerika ging. (ipv 2x23 kg)Dit was eigenlijk al veel te veel, maar vanwege een komma bij de toelichting werd het twijfelachtig. En kreeg ik het voordeel van de twijfel en mocht ik het gratis meenemen.
Nu - 1,5 jaar later en heel veel aankopen verder - was het gewicht gestegen en mag je nog maar 1 koffer van 23 kilo meenemen. Ik had me er al bij neergelegd dat ik 160 dollar bij moest betalen. Plus ik had 3 stuks handbaggage en je mag er maar 2. Komt er nog eens 50 dollar bij.
Maar nu kwam ik toevallig een collega van Marcel tegen die business class vloog en 3 baggagestukken van 23 kilo mocht meenemen en zelf maar 1 koffer had. Met aanmoediging van Willemien was het zo geregeld dat het op zijn ticket meemocht. Nog wat kilo's uit mijn koffer in die van hem gestopt en toen kon alles gratis mee!!!!!
Hoe bedoel je mazzel! Dank Wijnand!!
Het afscheid dat was wat minder leuk. Niet anders te verwachten! Al werden er ook wel feestjes van gemaakt:
Op dinsdagavond, de dag dat ik uit Las Vegas was thuis gekomen hadden we thuis een goodbye & welcome party. Voor buren, ouders en de au pairs van kindjes met wie Lise, Kim en ik omgingen en Nederlanders die we ontmoetten. Gezellig avond gehad. Lekker pannenkoeken gegeten.
Daarna heb ik aan Marcel en Willemien ook mijn afscheidscadeau gegeven: een geprint fotoboek met daarin de herinneringen die ik aan mijn tijd bij hun heb gehad. Voor mijn vertrek naar California heb ik al hun afscheidscadeau gekregen, een mooie pandora armband met een kikker (van Kim. Zij heeft veel kikkers en afbeeldingen, een nijlpaard (Lise's favoriete dier) en 'mijn kleur' kraaltje. Heel mooi cadeau met herinneringen en betekenis! En een aanbevelingsbrief. Wat wil je nog meer?
Op woensdag heb ik overdag nog allerlei zaken afgerond en bezig geweest met inpakken. Dat was ook weer emotioneel.
Lise bleef vragen waarom ik dan wegging naar Nederland.
L: Ik wil niet dat je weggaat!
E: Ik ook eigenlijk ook niet.
L: Waarom ga je dan?
E: Ik ga weer in Nederland werken en wonen. Ik kwam voor een tijd voor jou zorgen en hier wonen en nu is dat voorbij.
L: Waarom dan? (standaard vraag)
E: Omdat ik weer iets anders moet gaan doen en oma Joke en opa Leo willen mij ook graag weer zien.
L: maar die kunnen toch ook hier heen komen!
Zo schattig. En ze had ook een bloemetje voor oma Joke geplukt. Die moest ik meenemen en geven. Met een filmpje erbij dat Lise dat zegt en dat als ik samen met oma Joke hierheen (bij haar) wil komen dan zal oma Joke dat heel leuk vinden.
En 's avonds afscheid genomen van alle au pairs. Ik had Zoe, mijn opvolgster, meegenomen naar de Barnes and Nobles. (boekenwinkel met koffietent erin) Daar ontmoette ik elke woensdag de au pairs. Lieve wensen en cadeautjes gekregen en goede afscheidknuffels gegeven (hoop dat we daar in NL ook een gewoonte kunnen maken: hugs!
En op donderdag dan uiteraard het definitieve afscheid. 's morgens nog een laatste keer met de meisjes naar de speeltuin en afgesproken emt Sophie en haar kindjes. Nog heel veel te vertellen aan elkaar en toen ook dat afscheid. Zo niet leuk!
Thuis lunchen. Marcel kwam daarom nog thuis. Nog in de zandbak gespeeld met de meisjes (ook een afscheidscadeau) en Willemien heeft mij samen met Lise en Kim naar het vliegveld gebracht. De twee buurvrouwen Hope en Trina hebben me uitgezwaaid.
Het was echt moeilijk dat afscheid en nu weer als ik dit zit te schrijven....maar zoals Marije schreef: (en mij al meer is verteld) het is niet alleen het einde, maar ook weer een nieuw begin. Het zit wel in mn hoofd, maar nog niet echt in mn gevoel/hart....komt wel....
PS ik blijf nog even doorschrijven op deze blog, ik ben dan wel thuis, maar ik heb begrepen dat er mensen zijn die nog steeds willen weten hoe het met me gaat en wat ik doe/ga doen....
Tot later!
Elisa
Gisterochtend om kwart over 8 is mijn vliegtuig weer geland op Schiphol in Amsterdam.
Daar stonden Annely, Leo, Marianne en mn ouders mij op te wachten! En ja hoor met een spandoek: 'JUST MARRIED ELISA & AARON!'
Wat een grap! Fantastisch! Ik had het kunnen verwachten! En ook thuis hing er een groot hart op het raam met mijn foto en die van Aaron. Alle mensen uit de buurt zullen zeker gedacht hebben dat ik me ben verloofd/getrouwd. En zelfs een paar kaarten met daarop welkom thuis en veel geluk ''samen''!
Lieve kaarten, een 'welkom thuis taart' van de buurman. bloemen. visite en ik heb zelfs Eva al gezien. Mijn nieuwe nichtje, dochter van Susanne (oudste zus) Ik kan dus weer lekker verder tuttelen met een baby. Nu Kim zo ver weg is....;) En wat is ze kleinnnnn.....Dat Kim zo klein was kan ik me al niet meer voorstellen.
Ik heb al weer flink gefietst en wat me nu al is opgevallen hier weer in Nederland:
vrouwen in relatief kleine auto's (in de VS in bakbeesten) veel mensen op de fiets en ouder met kind in gesprek. Grote containers voor glas en plastic en papier (in VS bij deur opgehaald)
Veel oudere mensen met rollator, stok op straat. Dat heb ik echt niet zoveel gezien. Zitten ze daar allemaal in huizen opgesloten?!
En 's avonds hebben we patat en kroket :) :P gegeten met broer, zus en aanhang en kids. Leuk! Pas om uurtje of half 11 naar boven...en heel goed geslapen! (mag ook wel na enorm gebrek aan slaap de afgelopen week)
Ik heb trouwens weer enorm veel geluk gehad met mijn baggage. Misschien herinneren jullie je nog dat ik 2x32 kilo bij me had toen ik naar Amerika ging. (ipv 2x23 kg)Dit was eigenlijk al veel te veel, maar vanwege een komma bij de toelichting werd het twijfelachtig. En kreeg ik het voordeel van de twijfel en mocht ik het gratis meenemen.
Nu - 1,5 jaar later en heel veel aankopen verder - was het gewicht gestegen en mag je nog maar 1 koffer van 23 kilo meenemen. Ik had me er al bij neergelegd dat ik 160 dollar bij moest betalen. Plus ik had 3 stuks handbaggage en je mag er maar 2. Komt er nog eens 50 dollar bij.
Maar nu kwam ik toevallig een collega van Marcel tegen die business class vloog en 3 baggagestukken van 23 kilo mocht meenemen en zelf maar 1 koffer had. Met aanmoediging van Willemien was het zo geregeld dat het op zijn ticket meemocht. Nog wat kilo's uit mijn koffer in die van hem gestopt en toen kon alles gratis mee!!!!!
Hoe bedoel je mazzel! Dank Wijnand!!
Het afscheid dat was wat minder leuk. Niet anders te verwachten! Al werden er ook wel feestjes van gemaakt:
Op dinsdagavond, de dag dat ik uit Las Vegas was thuis gekomen hadden we thuis een goodbye & welcome party. Voor buren, ouders en de au pairs van kindjes met wie Lise, Kim en ik omgingen en Nederlanders die we ontmoetten. Gezellig avond gehad. Lekker pannenkoeken gegeten.
Daarna heb ik aan Marcel en Willemien ook mijn afscheidscadeau gegeven: een geprint fotoboek met daarin de herinneringen die ik aan mijn tijd bij hun heb gehad. Voor mijn vertrek naar California heb ik al hun afscheidscadeau gekregen, een mooie pandora armband met een kikker (van Kim. Zij heeft veel kikkers en afbeeldingen, een nijlpaard (Lise's favoriete dier) en 'mijn kleur' kraaltje. Heel mooi cadeau met herinneringen en betekenis! En een aanbevelingsbrief. Wat wil je nog meer?
Op woensdag heb ik overdag nog allerlei zaken afgerond en bezig geweest met inpakken. Dat was ook weer emotioneel.
Lise bleef vragen waarom ik dan wegging naar Nederland.
L: Ik wil niet dat je weggaat!
E: Ik ook eigenlijk ook niet.
L: Waarom ga je dan?
E: Ik ga weer in Nederland werken en wonen. Ik kwam voor een tijd voor jou zorgen en hier wonen en nu is dat voorbij.
L: Waarom dan? (standaard vraag)
E: Omdat ik weer iets anders moet gaan doen en oma Joke en opa Leo willen mij ook graag weer zien.
L: maar die kunnen toch ook hier heen komen!
Zo schattig. En ze had ook een bloemetje voor oma Joke geplukt. Die moest ik meenemen en geven. Met een filmpje erbij dat Lise dat zegt en dat als ik samen met oma Joke hierheen (bij haar) wil komen dan zal oma Joke dat heel leuk vinden.
En 's avonds afscheid genomen van alle au pairs. Ik had Zoe, mijn opvolgster, meegenomen naar de Barnes and Nobles. (boekenwinkel met koffietent erin) Daar ontmoette ik elke woensdag de au pairs. Lieve wensen en cadeautjes gekregen en goede afscheidknuffels gegeven (hoop dat we daar in NL ook een gewoonte kunnen maken: hugs!
En op donderdag dan uiteraard het definitieve afscheid. 's morgens nog een laatste keer met de meisjes naar de speeltuin en afgesproken emt Sophie en haar kindjes. Nog heel veel te vertellen aan elkaar en toen ook dat afscheid. Zo niet leuk!
Thuis lunchen. Marcel kwam daarom nog thuis. Nog in de zandbak gespeeld met de meisjes (ook een afscheidscadeau) en Willemien heeft mij samen met Lise en Kim naar het vliegveld gebracht. De twee buurvrouwen Hope en Trina hebben me uitgezwaaid.
Het was echt moeilijk dat afscheid en nu weer als ik dit zit te schrijven....maar zoals Marije schreef: (en mij al meer is verteld) het is niet alleen het einde, maar ook weer een nieuw begin. Het zit wel in mn hoofd, maar nog niet echt in mn gevoel/hart....komt wel....
PS ik blijf nog even doorschrijven op deze blog, ik ben dan wel thuis, maar ik heb begrepen dat er mensen zijn die nog steeds willen weten hoe het met me gaat en wat ik doe/ga doen....
Tot later!
Elisa
-
22 Mei 2010 - 13:03
Tante Ria Bazen:
Hoi,hoi,
welkom thuis!!!!Heel veel plezier hier weer in Nederland!Wij hebben het heel leuk gevonden jou te volgen in de "States"al heb ik dan niet iedere keer een reactie geplaatst.Ik hoop dat je het weer hier naar je zin zal hebben alles is inderdaad kleiner hier maar je zult gauw genoeg je draai wel vinden.Nogmaals welkom thuis!!!!
-
22 Mei 2010 - 13:13
Nancy:
Welkom terug! Wat moet dat gek zijn om dan ineens weer echt terug te zijn. Ik heb altijd met heel veel plezier en vooral heel veel bewondering je blogjes gelezen. Ik blijf het stoer vinden dat je dit hebt gedaan! Dat pakt niemand nooit meer van je af!
Kom lekker bij van de reis en alle ervaringen! -
22 Mei 2010 - 19:06
Suzy:
hoi Elisa, héérlijk hé weer thuis?(voor je moeder dan!)Hou nog even vol met je verslag schrijven, want ik ben nog niet zo ver dat ik naar je toe kan fietsen, om al jou verhalen te horen. Ben er wel voor in training. Ik hoop dat het je hier (weer) bevalt en dat je snel weer je draai hebt gevonden. Groetjes en tot gauw. -
23 Mei 2010 - 07:47
Carolien:
Welkom thuis.....we blijven je verhalen dan nog even lezen..leuk!!!!! -
23 Mei 2010 - 08:32
Tante Annemieke:
Lieve Elisa,
Fijn dat je er weer bent! En die hugs, moet geen probleem zijn daar doen we niet moeilijk over.
Gisteren waren we bij Marianne en Mathijs daar hebben we al veel gehoord.
En zou je niet altijd blogs willen schrijven ik geniet zo van alles wat je mee maakt.
Groetjes en een dikke HUG! -
23 Mei 2010 - 09:04
Anneke:
hoi elisa
ben je alweer een beetje gewend aan dat "kleine nederland"? moeilijk he om afscheid te nemen van mensen waar je toch een beetje van bent gaan houden.ga lekker bijkomen en we horen weer van je. fijn weekend.
groetjes van paul en anneke -
23 Mei 2010 - 09:29
Leanne:
Hoi Elisa,
Welkom thuis!!!
Je hebt een fantastische ervaring gehad waar je nog lang aan terug zal denken. Dan komt nu het wennen aan Nederland. Zal toch anders zijn. Ik hoop dat je snel je draai vindt.
Ben heel benieuwd naar je verhalen en foto's dus kom snel een bakkie doen op Puk.
xxx Leanne -
23 Mei 2010 - 10:05
Wil Van Der Ham:
Hoi Elisa,
Jammer dat het allemaal is afgelopen, maar goed dat je weer hier bent. Als je zin hebt om weer een keertje bij te kletsen (Voor zover nodig!!) dan ben je van harte welkom. We kunnen ook een keer weer lekker ergens gaan lunchen.
Ik hoop dat je draai snel weer een beetje gaat vinden.
Groetjes,ook van Els
Wil -
23 Mei 2010 - 14:30
Inge , Oud Beijerlan:
Hoi Elisa, welkom terug!
Ja inderdaad, ik heb steeds je verhalen bijgehouden! deweldig. Wij nu al een jaar in Oud Beijerland, geweldig en ons gaat het goed. Wanneer je de gebaren weer eens wil oppikken, kom gerust eens langs!
Groet inge -
23 Mei 2010 - 16:08
Krista:
Lieve Elisa,
Bij elk goed einde,
hoort een nog beter begin!
Welkom terug!
Liefs, Krista, Sander & Rosalie
-
24 Mei 2010 - 02:03
Sandra:
Hej Elisa,
Fijn om te lezen dat de reis goed is verlopen.
Ben blij dat je de blog blijft bijhouden, dat is voor de achterblijvers hier in the states ook erg leuk!
Geniet ervan!
x Sandra -
24 Mei 2010 - 06:47
Claudya:
Welkom thuis Elisa!
Inderdaad, het ene avontuur is geeindigd en het nietuwe gaat beginnen!! Maar nu eerst even genieten om weer thuis, bij je familie, te zijn. Groetjes, Claudya -
24 Mei 2010 - 08:35
Barbara:
Welkom thuis!!! -
25 Mei 2010 - 19:12
Nanda:
Hoi Elisa!
Welkom terug! En de zomer moet nog beginnen, dus je bent in een mooie periode van het jaar teruggekomen! Inderdaad leuk als je deze blog blijft bijhouden. Hoop dat je ook het volleyballen weer gaat oppakken! groetjes,
Nanda
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
